Տրված բառերով կամ նրանց բառակազմական հիմքերով կազմել նախածանցավոր և վերջածանցավոր ածականներ:
Նուրբ-Նրբորեն, ողբալ-ողպալի, քաղաք-քաղաքային, կարմիր-կարմրավուն, ուժ-ուժեղ, հուր-հրաշեկ, թախիծ-թախծալի, աղետ-աղետալի, բույր-բուրավետ, փառք-փառավոր, պողպատ-պողպատյա, ածել-ածան, հարմար-հարմարող, արևմուտք-արևմտյան, վախ-վախկոտ, մեղմ-մեղմորեն, համ-համով, վճար-վչարել, պոչ-պոչավոր, վստահել-վստահելի, լեզու-լեզվանի, գրավել-գրավիչ, զրնգալ-զրնգուն, ձև-տձև:
Հետևյալ բառակապակցություններից կազմել ածականներ և դրանք գործածել գոյականի հետ:
Վեճ հարուցող- վիճող տղա
հյուրին մեծարող- հյորասեր աղջիկ
միշտ բխող -մշտաբոխ գետ
սիրտ կեղեքող- սրտակեղեք լաց
լուրջ մտածող- լջմիտ տղա
բույնն ավերված-բնավեր թռչյուն
աշխարհով մեկ սփռված- աշխաասփյուռ հայեր
նոր տնկված-նորատունկ ծառ
զարդերով նախշված-զարդանաղշ սափոր
երկնքի մեջ մխրճված: երկնամուխ շենք
Լրացնել հետևյալ առածների ածականները` դրանք ընտրելով տրվածներից:
Ծանր, պաղ, լավ, սև, անպտուղ, անուշ, զորավոր, շիտակ, արդար, լավ, ոսկե:
Լեզու կա անուշ է, լեզու կա` լեղի:
արդար յուղը ջրի տակ չի մնա:
Սպիտակ փողը սև օրվա համար է:
Խելքը ոսկե թագ է, ամեն մարդու գլխին չի լինում:
անպտուղ ծառին քար գցող չի լինի:
Հեռավոր սուրբը զորավոր կլինի:
Ծանր քարը իր տեղում կմնա:
լավ աղջիկը յոթ տղա արժե:
շիտակ խոսքը հանաքով կասեն:
լավ հնձվորը դաշտում էլ կհնձի, սարում էլ:
պաղ ապուր, շան կերակուր:
Հետևյալ առածների մեջ լրացնել հականիշ ածականները:
Ահելի աչքով աղջիկ առ, ահելի աչքով` ձի:
Գիտունի հետ քար քաշիր, անգետի հետ փլավ մի կեր:
Ծամը երկար, խելքը`կարճ:
Թոկի երկարն է լավ , խոսքի` կարճը Գիժը մի քար գցեց ծովը:
Գիժը մի քար գցեց ծովը, հազար խելոք հավաքվեցին չկարողացան հանել:
Խոսքը մեծին, ջուրը` փոքրին:
Փորձված թանը անփորձ մածնից մածունից լավ է:
Սև սիրտ, սպիտակ ատամ:
Մինչև հաստ բարակի հոգին դուրս կգա:
Թանկից էժան չկա: