1․ Լուծել քառակուսային հավասարումները ըստ Վիետի թեորեմի։
ա) x1+x2=6 x1 . x2=8 x1=2 x2=4
բ) x1+x2=2 x1 . x2=-15 x1=-3 x2=5
գ) x1+x2=-6 x1 . x2=8 x1=-2 x2=-4
դ) x1+x2=-2 x1 . x2=-15 x1=-5 x2=3
ե) x1+x2=-20 x1 . x2=51 x1=-17 x2=-3
զ) x1+x2=22 x1 . x2=-23 x1=23 x2=-1
է) x1+x2=20 x1 . x2=69 x1= x2=
ը) x1+x2=-22 x1 . x2=21 x1=-21 x2=-1
2․ Հայտնի է, որ x2+17x+42=0 հավասարման արմատները ամբողջ թվեր են:Վիետի թեորեմի միջոցով գտիր դրանք: Արմատները գրիր նվազման կարգով: x1+x2=-17 x1 . x2=42 x1=-3 x2=-14
3․ Կազմիր քառակուսային հավասարում, որի արմատներն են x1=−1;x2=−12 թվերը, ընդ որում, a=1 -1-12=-13 -1 . -12=12 x2+13x+12=0
4․ Հայտնի է, որ բերված տեսքի քառակուսային հավասարման արմատները x1=−8;x2=−14 թվերն են: Ո՞րն է այդ հավասարումը: -8-14=-22 -8 . -14=112 x2+22x+112=0
5․ x2+px+114=0 հավասարման արմատներից մեկը x1=6 -ն է: Գտիր երկրորդ արմատը և p գործակիցը: x2=114/6=19 -p=19+6=25
Ֆրանսուա Վիետ՝ (1540 -1603) ֆրանսիացի մաթեմատիկոս, կրթությամբ իրավաբան:
Այս թեորեմի միջոցով լուծում են քառակուսային հավասարումներ:Առավել հարմար է Վիետիթեորեմը կիրառել բերված տեսքի հավասարումների (երբ a=1)։
Եթե x2+px+q=0 բերված տեսքի քառակուսային հավասարման տարբերիչը ոչ բացասական է, ապա՝ {x1⋅x2=q x1+x2=−p, որտեղ x1 -ը և x2 -ը x2+px+q=0 հավասարման արմատներն են:
Օրինակ՝ Լուծենք հետևյալ հավասարումը:
x2−14x+40=0,{x1⋅x2=40 x1+x2=14 x1=10,x2=4
Վիետի թեորեմը տեղի ունի նաև ընդհանուր դեպքում, երբ a≠1
Եթե ax2+bx+c=0 քառակուսային հավասարման տարբերիչը ոչ բացասական է ապա՝
{x1⋅x2=c/a x1+x2=−b/a, որտեղ x1 -ը և x2 -ը ax2+bx+c=0 հավասարման արմատներն են:Իրոք, ընդհանուր դեպքը գալիս է բերված տեսքի դեպքին, եթե հավասարումը բաժանել a -ի վրա՝
Դիտարկենք գրաֆիկից բխող պարաբոլի որոշ հատկություններ:
oy առանցքը հանդիսանում է y=x2պարաբոլի համաչափության առանցք: Համաչափության առանցքը պարաբոլը բաժանում է երկու մասի, որոնք անվանում են պարաբոլի ճյուղեր:
Համաչափության oy առանցքը պարաբոլը հատում է որոշակի կետում: Դա այն կետն է, որտեղ միանում են պարաբոլի երկու ճյուղերը: Այն անվանում են պարաբոլի գագաթ:
y=x2 պարաբոլը շոշափում է x-երի առանցքը (0;0) կետում:
Եթե նույն կոորդինատային համակարգում կառուցենք y=x2 և y=−x2 ֆունկցիաների գրաֆիկները, ապա կնկատենք, որ այդ պարաբոլները համաչափ են իրար x-երի առանցքի նկատմամբ: Դա լավ երևում է ներքևի նկարում:
y=kx2 ֆունկցիայի հատկությունները k=1 դեպքում
Ֆունկցիայի հատկությունները նկարագրելիս հիմնվենք նրա գրաֆիկի վրա:
1. y=kx2 ֆունկցիան որոշված է x -ի ցանկացած արժեքի համար, այսինքն՝ ֆունկցիայի որոշման տիրույթը ամբողջ (−∞;+∞) թվային առանցքն է:
2. y=0, եթե x=0 և у>0, եթե x≠0: Դա երևում է գրաֆիկից:
3. y=kx2 ֆունկցիան աճում է, եթե x≥0 և նվազում է, եթե x≤0
4. Եթե x-ը անսահման տարածվում է դեպի աջ կամ դեպի ձախ (դրական կամ բացասական մնալով), ապա y=kx2 ֆունկցիայի արժեքները դրական մնալով՝ անսահման մեծանում են:
5. y=kx2 ֆունկցիայի փոքրագույն արժեքը զրոն է՝ ymin=0, ֆունկցիան այդ արժեքը ընդունում է х=0 դեպքում: Մեծագույն արժեք ֆունկցիան չունի:
6. y=kx2 ֆունկցիան անընդհատ է, քանի որ նրա գրաֆիկը անընդհատ կոր է, որը կարելի է գծել՝ առանց մատիտը թղթից կտրելու:
7. y=kx2 (k>0) ֆունկցիան սահմանափակ է ներքևից և սահմանափակ չէ վերևից:
8. y=kx2(k>0) ֆունկցիայի արժեքների բազմությունը [0;+∞) ճառագայթն է:
y=kx2 ֆունկցիայի հատկությունները k=-1 դեպքում
1. y=kx2 ֆունկցիայի որոշման տիրույթը ամբողջ (−∞;+∞) թվային առանցքն է:
2. y=0, եթե x=0 և у<0, եթե x≠0:
3. y=kx2 ֆունկցիան նվազում է, եթե x≥0 և աճում է, եթե x≤0
4. Եթե x-ը անսահման տարածվում է դեպի աջ կամ դեպի ձախ (դրական կամ բացասական մնալով), ապա y=kx2 ֆունկցիայի արժեքները բացասական մնալով՝ անսահման մեծանում են մոդուլով:
5. y=kx2 ֆունկցիայի մեծագույն արժեքը զրոն է՝ y min=0, ֆունկցիան այդ արժեքը ընդունում է х=0 դեպքում: Ֆունկցիան փոքրագույն արժեք չունի:
6. y=kx2 ֆունկցիան անընդհատ է, նրա գրաֆիկը անընդհատ կոր է, որը կարելի է գծել՝ առանց մատիտը թղթից կտրելու:
7. y=kx2 (k<0) ֆունկցիան սահմանափակ է վերևից և սահմանափակ չէ ներքևից:
8. y=kx2(k<0) ֆունկցիայի արժեքների բազմությունը (−∞;0] ճառագայթն է: